आदले राष्ट्रपती आनी थोर शास्त्रज्ञ डॉ. अब्दूल कलाम तरनाट्यांक उद्देशून सदांच सांगताले, ‘सपनां पळयात. जे सपनां पळयतात तेच तीं साकार करपाक शकतात. सपनां तीं न्हय, जीं तुमी रातीचीं पळयतात. सपनां तीं, जीं तुमी दिसाचीं पळयतात आनी तीं साकार करचे पासत तुमची रातीची न्हीद खळयतात’.
सचीन तेंडूलकार आनी विनोद कांबळी हे दोगूय समकालीन. दोगांनीय शालेय पांवड्यार वांगडा खेळटना भागिदारीचो विश्वविक्रम केल्लो. विनोद कांबळी हो दावखुरो आनी आक्रमक फलंदाज. सचीन त्यामानान संयमी. सुरवेच्या काळांत कोण सरस हें थारावप भोव कठीण असो दोगांचोय खेळ आशिल्लो. विनोद कांबळीचें सातत्य आनी खेळांतली विविधताय सचीना परस थोडी उजवीच आशिल्ली म्हणल्यार अतिताय जावची ना. पूण विनोद कांबळी क्रिकेटींत चड काळ तिगलो ना. हाचे उरफाटें, सचीनान सुमार अडेच दसकां खेळाचेर अधिराज्य गाजयत क्रिकेटीचो देव म्हूण खेळांमोगींच्या काळजांत सुवात मेळयली. दोगांयनीय व्हड जावपाचीं सपनां पळयलीं. पूण सचीन आपल्या सपनां कडेन प्रामाणीक रावन सरळ वाटेन चलत रावलो. विनोद कांबळी मात्त तरणे पिरायेर मेळिल्लें यश, प्रसिद्धी, पयसो आनी वलय आदी गजालींनी आपलो सरळ मार्ग सोडून आपल्या ध्येयाकडच्यान भरकटत रावलो. भुरग्यांनो लक्षांत दवरात, ध्येया कडेन प्रामाणीक रावता तोच सपनां साकार करपाक शकता.
मेळिल्लें यश तकलेक मारपाक दिवंक फावना. नारायण मुर्ती आनी सुधा मुर्ती हें दांपत्य फकत भारतांतच न्हय तर संवसारांत फामाद. तांचें व्हडपण ताणी मेळयिल्ल्या धनांत ना तर लोकांच्या मनांत मेळयिल्ल्या मानांत आसा. तांचें मोठेपण हें आपल्या धंदो- वेवसायाकडेन प्रामाणीक रावतनाच सदचे जिणेंत सादें रावप, नमळायेन वागप, समाजाकडची आपली लागणूक जपून सर्वसामान्यांच्या उदरगतीपासत वावरप अश्या गजालीनी आसा. ताणी अहंकाराक आपल्या पासून सदांच पयस दवरला हें भुरग्यांनी लक्षांत घेवंक जाय.
ल्हान सान गजालीनी आयचे भुरगे गळसणून वतात. अपेस आयल्यार आपल्या मोखी पासून फाटी सरतात. अमेरिकेच्या इतिहासांतले भोव लोकप्रीय अध्यक्ष म्हूण वळख आशिल्ले अब्राहम लिंकन आठ वेंचणुको हारले उपरांत अध्यक्ष म्हूण वेंचून आयल्यात. ह्या काळांत ताणी धंद्यांत दोन खेपो अशी आपटी खाल्या की हेर कोणय आशिल्लो जाल्यार जीव दिवपाचो. पूण ताणी परिस्थिती मुखार केन्ना हार मानली ना. योग्य संधीची वाट पळयत आपले यत्न आनी संघर्श ताणी चालू दवरलो म्हूण ते आपलें सपन पुराय करपाक शकले.
अमिताभ बच्चनाच्या ‘कौन बनेगा करोडपती’च्या माळेंत एकदां चंदीगडची एक तरनाटी हॉट सिटार आयिल्ली. सनदी अधिकारी जावपाचें तिचें सपन आशिल्लें. हें सपन ती सातवी यत्तेंत शिकतना सावन पळयताली. सातवी यत्तेंत शिकतना तांकां शाळेंतल्यान एके कार्यावळीक व्हेल्लीं. थंय एक सनदी अधिकारी आशिल्ली अस्तुरी मुखेल सोयरी म्हूण हाजीर आशिल्ली. तिका मेळपी मान, सन्मान, तिचें मनभुलयणें व्यक्तिमत्व, प्रभावी उलोवप हाका भुलून आपणेंय तिचे सारखेंच जावचें अशें तिका त्या दिसा दिसलें. पात्रतायेची परिक्षा दिवन ते सुवातेर पावली ना तरी बडटी घेवन दोन- तीन वर्सां भितर आपूण सनदी अधिकारी जातली म्हूण तिका विस्वास आशिल्लो.
अमिताभ बच्चन आकाशवाणीचेर आवाजाच्या ऑडिशनाक गेल्ले कडेन ताका नापास केल्लो. अमिताभ बच्चन गळसणून गेलो ना. आपल्या अभिनया वांगडाच खणखणीत आनी खेरीत अश्या आवाजान अमिताभ बच्चन अभिनयाचो सुपरस्टार जावपाक पावलो.
अंतराळवीर कल्पना चावला ही हरयाणांतल्या करनाल गांवची. तांच्या गांवांत गिमाच्या दिसांनी घरा भायर आंगणांत न्हिदपाची पद्दत आशिल्ली. मळबा कडेन तोंड करून न्हिदतना तिका सदांच अंतराळ भोंवडेचीं सपनां पडचीं. फुडाराक अथक परिश्रमान कल्पना चावलान आपलें सपन पुराय केलें आनी ती संवसारांत अजरंवर जाली.
अब्दूल कलाम हाणी तरनाट्यांक सपनां पळोवंक सांगल्यांत. तांकां तशें सांगपाचो नैतीक अधिकार आसा. शाळेंत आसतना तांकां एकदां एका शिक्षकान रामेश्वरमच्या दर्यावेळेर अभ्यास भोंवडेक व्हेल्ले. मळबांतलीं निरिक्षणां करतना अब्दूल कलामाचें लक्ष वयर उडटल्या सिगल पक्षांचेर आशिल्लें. आपणेंय एक दीस अशेंच मळबांत विहार करपाचें सपन ताणी त्या खिणाक पळयिल्लें. परिस्थिती प्रतिकूल आसतनाय ताणी तें साकार केलें.
सवंसारांतले भोवतेक शोध शाळेंतल्या नापासांनी लायल्यात. ते लायतना तांकां साबार खेपे अपेस आयलां. पूण जाणी आपले यत्न चलूच दवरले तांकांच यश मेळ्ळां. थॉमस एडिसनान बल्बाचो शोध लायलो. पूण त्या यत्नांत तो कितले फावटी अपेशी थारलो? ताणे आपलो संयम सोडलो ना. आपल्या कर्तुबांत आनी यत्नांत ताणे उपाट विस्वास दवरलो म्हूण तो जैतवंत जालो.
सवंसारातलो श्रेश्ट वैज्ञानीक आयनस्टायन हाका शाळेंतल्यान शिकना म्हूण काडून उडयिल्लो हें सगलेच जाणात. पूण वर्ग नांवाच्या वणटी भायरय एक व्हड प्रयोगशाळा आसा हें आयनस्टायनान दाखोवन दिलें. पयशिल्ल्यो देखी कित्याक, आमचो रवीन्द्रबाब आपल्याक उपचारीक शिक्षणांत रस ना म्हूण वर्ध्याक गांधीजींच्या आश्रमांत वचून रावलो. थंय काकासायबाच्या तालमींत संवसाराचें सार शिकलो. भारतांतले साहित्य मळावेले भोवतेक मान सन्मान मेळयतनाच रवीन्द्रबाबान उंचेले नागरी भोवमान आनी डि. लीट. सारखी मानद पदवी मेळयली.
भुरग्यांनो, तुमचे खातीर ‘स्काय इज द लिमीट’ आसा हें मतींत धरात. सपनांची फाटपुरवण करतना साबार आडमेळीं येतलीं. मनोहररायान सांगून दवरलां तें मतींत धरात-
येवं दी हुवार, येवं दी मोडां
काटे कुटे वचूं दी हुबून
मोडचें आसा मोडटलें
झडचें आसा झडटलें, पॉल पॉकें हुबतलें
उरतलें तें रंग घेवन सगली भूंय भरतलें.
